Mustafa Kemal Erdemol
Nasıl bir komplo sonucu olduğu daha sonra detaylarıyla ortaya çıkacak olan Suriye’deki idare değişikliğinin en büyük kazananı İsrail oldu elbette. Tam 50 yıldır sindirmeyi başaramadığı Esad idaresi, kendisinin de takviyesiyle ABD/Batı/Türkiye eliyle ortadan kaldırılınca fırsatı kaçırmadı haliyle. Geçen Çarşamba’dan başlayarak tam 500 defa Suriye’yi vurduğuna bakılırsa “mevcut durumun tadını çıkarıyor”.
Hedef ortada; İsrail, ABD, Türkiye daima birlikte Suriye’yi savunmasız bırakarak Ortadoğu’nun siyasi haritasını çizmek niyetindeler. İsrail medyası Suriye’nin silahlarının gemilerinin, füzelerinin yüzde sekseninin yok edildiğini yazıp duruyor. Beşar Esad gittikten sonra ülkeyi yönetmeye soyunan Heyet Tahriri Şam (HTŞ) Suriye’nin kendini savunacak imkanlardan yoksan kılınmasını pek de kaygı ediyor üzere değil.
HTŞ ile dostları İsrail’in 1974’de kurulan askerden arındırılmış bölgeyi ele geçirmesine de sessiz kaldılar. İsrail’in hem bölgedeki en yüksek nokta hem de Suriye ile Lübnan’ı gözetlemek için ülkü bir yer olması nedeniyle göz diktiği stratejik Hermon Dağı’nı ele geçirmesini de sineye çektiler.
Arap ülkelerinden cılız bir itiraz dışında bir reaksiyon gelmedi. İsrail’e tesir edecek güce sahip Ürdün, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn üzere Arap ülkeleri İsrail ile bağlarını kesme konusunda parmaklarını bile oynatmadı. Yani İsrail’I durduracak ne bir ülke ne memleketler arası hukuk var.
O halde İsrail rahat rahat Suriye’de dilediğini yapabilir. Esad artık yok, Suriye’den İsrail’e yönelik bir tehdit var mı? Colani denen zat, yönettiğini sandığı ülkesini işgal eden İsrail’le savaşmayacaklarını duyurdu tekraren. Pekala İsrail’in gayesi ne?
İsrail, Suriye ordusunun bölgedeki mevzilerini terk etmesinin akabinde bölgeyi inançta tutmak için hareket ettiğini tez ediyor. Gülünç bir münasebet elbette. BM Barış Gücü UNDOF hala bölgede, münasebetiyle “bölgenin” güvenliğiyle ilgili bir tehdit yok.
1974 tarihinde imzalanan “Ayrılma Anlaşması”, İsrail ile Suriye ortasındaki çatışmayı dondurmuştu, bilindiği üzere. Mutabakat çerçevesinde büyük kısmı yasadışı İsrail işgali altında kalan Golan Zirveleri’nin Suriye tarafında askerden arındırılmış bir tampon bölge oluşturulmuştu. Bu mutabakat geçen haftaya kadar tam 50 yıldır yürürlükteydi. Beşar Esad düştükten sonra İsrail muahedeyi bozdu. Halbuki muahedeler şahıslarla değil devletlerle yapılır. Esad’ın düşmesiyle muahedenin geçersiz olduğu savı da hakikat değil.
Stratejik olarak epey kıymetli olan Hermon Dağı İsrail’in maksatlarının yalnızca başlangıcını oluşturur. Asıl gaye Büyük İsrail ideolojisini gerçeğe dönüştürmek. Bu ideolojinin dini temelleri vardır bilindiği üzere. Bu da İsrail’in büyük hegomonya peşinde koştuğu manasına geliyor. Bunun birinci adımı Suriye’yi işgal etmek. Binyamin Netanyahu bakın ne dedi geçen hafta:
“Burada tektonik bir şey oldu, Sykes-Picot Mutabakatı’ndan bu yana geçen 100 yılda yaşanmamış bir deprem”.
Yani çok mutlu Suriye’de olan bitenden. nasıl olmasın? Harita tekrar çizliyor bölgede.
Sonuçta, ABD’nin, tüm Batının dayanağıyla Arap ülkelerinin yol vermesiyle tüm Ortadoğu’nun çehresini büsbütün değiştirmek için çalışan bir terör devleti olduğunu bildiğimiz İsrail’in fırsatçı olduğunu da görmüş olduk.
Ona bu fırsatı sağlayanların boynu altında kalsın.